“RÖTAR”YENLER

Mevsim kış... Boğaziçi’nin güzelliğine güzellik katan, hepimizin çok iyi bildiği kuruyan yaprakları çiğneye çiğneye yürürken kuruyan hayatlar takıldı aklıma: kurumaya hazır, kurumaya yüz tutmuş, kuruyan, kurumuş hayatlar. Hepsine yeşil gerek. Hepsine umut. Hepsine aşk.

“Böyle böyle düşünmüş, şöyle şöyle planlamıştım. Ama düşündüğüm, planladığım gibi olmadı. Planlarımda bir yıllık rötar daha... Hatta kaç bir yıllık?”

Bir rötaryenin repliğini okudunuz.

Kendimizi yeryüzünün demirbaşı sayıyoruz galiba...

Hep öteliyoruz... Hayallerimizi, planlarımızı öteliyoruz... Oysa ötelendikçe ötelenmez olacaklar…

İşte yeni bir yıl daha... İster ötelemeye devam edin ister etmeyin.. Ama asla öteleyemeyeceğimiz bir gerçek olduğunu da unutmayın...

yeni yıla yeni umutlarla..
yeni aşklarla…
ucuz değil pahalı cesaretlerle girin…

Bundan önceki yıllarda başaramayışımız, bunu da başaramayacağımızın işareti değil, bu kez olacak.

Yaşayacağımız en güzel yıl henüz yaşamadığımız…
Size söylemek istediğimiz en güzel şeyler henüz söylemediklerimiz,
ve size sunacağımız en güzel dergi henüz sunmadığımız…
hiçbir zaman da sunmayacağız zaten….
sadece bir süre sonra bayrağı
başka bir arkadaşımıza teslim edeceğiz.
Fatih’in bana ettiği gibi…
Eline sağlık Fatih….